واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۸: شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شده است باب در ایام ما ز بس تلبیس کسی چه داند کاین آدمست و آن ابلیس؟! ز کین عدو شکند گو دلم بسنگ جفا که هست چوب مکافات کرده ها در حیس مجوی کام ز دونان، که نیست بی منت بگیری ار همه عبرت ز خواجگان خسیس خوری ز خوان جهان، غصه چون لئیمان چند؟ نه در خور است که همکاسگی کنی با پیس! چنان خوشست میان دو یار جنسیت که خوش نماست میان دو لفظ هم تجنیس خوش آن کناره که همخوابه معنی بکراست خموشی است سخنگوی و، درد عشق انیس سخن چگونه شود دلنشین در آن کشور؟ که میدود ز پی مشتری، متاع نفیس! چنان ز سختی دوران شکسته ام واعظ که خامه ام شده از شرح آن شکسته نویس واعظ قزوینی