واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۱: گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره مز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر گلسه لطفدین گوزه، اول ماهپاره مز مشکل که گلمیه گوزه آخر ستاره مز بس کیسه لر که تیکمیشدی جور تیغنه بیدرد بخیه قویمدی گوز آچه یاره مز تا یمز فروغ جوهز مز تا وطنده یوق اولمز چراغ حقسمه قاشدین شراره مز دویدوک که بو جهان نه مقام قرار دور آندم که دیر دیلر حرکت گاهواره مز طوفان فتنه دور نه عجب گوزکی سویی تک گر باسمسونک ایاغ آرایه کناره مز عبرت گوزینده گورنجه بی اعتبار دور دنیا کوچر دوز اتماقه گیتمز نظاره مز دولمیش ز بسکه گوهر مز اول محیط دین بیر قطره یک و لیک گو رو نماز کناره مز واعظ یار اشمز بیزه جز دردمند لوق بیچاره لوقدین اوزگه ندور داخلی چاره مز واعظ قزوینی