واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۸: ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز بی برگان دل روشن ضمیران باصفا باشد که هر خاری به چشم شعله، میل توتیا باشد مگردان خالی از دامان همت، دست سائل را که بهر روز بد دلهای شب دست دعا باشد نباشد هیچ انباری به از انبان محتاجان که آن را پایه یی بس محکم از دوش گدا باشد هرآن یاری که باشد در نهادش راستی محکم به جای نور چشم خلق، مانند عصا باشد ز تاراج خزان بر خود نمی لرزند بی برگان که عریانی دعای جوشن تیر بلا باشد به اسب و زین اگر نازند مغروران توسن خو سمند خوش عنا نی زیر ران ما را چو پا باشد اگر در کنج غم، از ناتوانیها ز پا افتم از آن بهتر که دوشی زیر بارم چون عصا باشد فریب دلق رنگارنگ سالوسان، مخور واعظ که هر رنگش ز حرص شوم، چشمی بر عطا باشد واعظ قزوینی