واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۱: نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر لرزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر لرزد که هر عضوش ز خوبی بر سر عضو دگر لرزد برنگ شاخ گل در زیر با از نازکی ترسم که از گرد سرش گردیدنم، آن شاخ زر لرزد سبک هرچند آیم در نظر، باز غمی دارد که از دوش دلش گر افگنم، کوه و کمر لرزد نجنبد برگ رنگ از گلشن رخسار او، اما رگ سنگ از نسیم آه من، چون شاخ تر لرزد برای سیم وزر لرزند ابنای زمان واعظ عجب نبود دل ما بر سر آن سیمبر لرزد واعظ قزوینی