واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۵: بسرمه نرگس او الفت دگر دارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بسرمه نرگس او الفت دگر دارد دگر چه فتنه ندانم که در نظر دارد چو تار زلف که از شانه اش فزاید حسن ز بهله موی کمر جلوه دگر دارد برحم خویش بگو تا کناره بگزیند که ابر دود دلم بارش اثر دارد نه ناله سرسنگ است اشک گلرنگم که ریشه همچو رگ لعل در جگر دارد نگه نکردن او سوی ما، بس است دلیل که با شکسته دلان گوشه نظر دارد رود بدیدن خود از دل چو آینه اش چو دوست واعظ ما را ز خاک بردارد واعظ قزوینی