واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۳: هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرکس به سخا زنده بود، مرگ ندارد شه کو همه را داد، کجا جامه گذارد؟ آش عجبی می پزد، از بهر خود آنکس کز خانه دلها به ستم دود برآرد تاراج کند خانه عمر اهل ستم را درویش چو هنگام دعا دست برآرد امروز چو درویش کسی نیست توانگر کو مرگ خوشی دارد، اگر هیچ ندارد در مزرع ایام بده، تا بدهندت دهقان درود هیچ، ز تخمی که نکارد واعظ چه بخود این همه سوزی ز غم مرگ آسوده شدن این همه اندیشه ندارد واعظ قزوینی