واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۹: دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان پوچ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دیو خویان راست، باهم روز شب دیوان پوچ جملگی، با دعوی آزادگی قربان پوچ با تهیدستی، ز عالم نیست ما را هیچ غم شاد با هیچیم ما، چون پسته خندان پوچ مجلسی هرگز نشد بی قیل و قال ملک و مال مغز ما را پوچ کردند این سبک مغزان پوچ دوستارانی که خواهی نان خوری ز امدادشان سخت روی و سست بنیادند، چون دندان پوچ چشم دارد دستگیری از عصای لطف دوست واعظ زار و نزار خسته بی جان پوچ واعظ قزوینی