واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۹: گریه خونین ترا از ناله های ما گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گریه خونین ترا از ناله های ما گرفت عاقبت دل خون خود، زآن نرگس شهلا گرفت کرد از چنگ غم دنیا گریبان را رها تا بدست عقل، مجنون دامن صحرا گرفت شادکامی های عالم گر یکی سازند دست کی توانند ای غم جانان ترا از ما گرفت هرچه از ما برد گیتی، کردمش از جان حلال زور ایمان کو که بتوانم دل از دنیا گرفت؟ کام می جویی ز گیتی؟ جز ز پستی دم مزن کز ره پستی توانی گوهر از دریا گرفت پشت گردانند طاقتها، چو آرد عشق رو پیش سودای تو نتوانند سرها پا گرفت حرف واعظ هر دم از شاخی به شاخی میپرد پند او کی میتواند در دل ما جا گرفت واعظ قزوینی