واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۷: دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل با توکلست، گرم کیسه بی زر است گر دست مفلس است، ولی دل توانگر است باشد توانگری نه همین جمع ملک و مال بر دادن است هرکه توانا، توانگر است پاس ادب بدار، که دندان کودکان کم عمر از گزیدن پستان مادر است چون مو سفید گشت، دگر وقت عیش نیست آیینه در کف تو کنون به ز ساغر است با صد هنر به جامه بود خلق را نظر لیلی نشسته، چشم تو مجنون زیور است واعظ که کرد عیب بتر دامنی مرا دامان حشر نیز ز کردار او تراست واعظ قزوینی