واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵: ریش سازد ز نزاکت گل رخسار ترا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ریش سازد ز نزاکت گل رخسار ترا گر خلد خار به پا طالب دیدار ترا فرصت چشم گشودن به نگاهی ندهد کس چو حیرت نکشد غیرت رخسار ترا مگذر از خاک من ای شوخ که نتوان دیدن در کف جلوه گری دامن رفتار ترا تا ببالی بخود از خوبی خود در کار است دامن آینه یی آتش رخسار ترا گر چو خورشید رسد بر فلکم سر ندهم بدو صد بال هما سایه دیوار ترا واعظ ما نه ز خود این همه شیرین سخن است دیده دلچسبی شیرینی گفتار ترا واعظ قزوینی