واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳: پوشیده پرده گر دوست روی سیاه ما را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پوشیده پرده گر دوست روی سیاه ما را رنگ خجالت آورد بر رو گناه ما را پیری خلاص میکرد ما را از روی عالم گر سنگ ره نمیشد عینک نگاه ما را گر برنشد چراغم ای دل خورم چرا غم؟ نگرفته است از دست کس شمع آه ما را آورد رو بهرکس کردند پشت بر وی گویا نمی شناسد دل قبله گاه ما را ما شاه ملک فقریم از ما حذر کن ای خصم چون شعله کس ندیده است پشت سپاه ما را غیر از زلال اخلاص با جمله دشمن و دوست آبی نبوده هرگز در زیر کاه ما را گردید پرده ما را بر عیب خودنمایی بر ما بسی است منت روز سیاه ما را واعظ قزوینی