واعظ قزوینی
غزل ها
شمارهٔ ۸: الهی نفرت از ما ده، بنوعی اهل دنیا را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
الهی نفرت از ما ده، بنوعی اهل دنیا را که ره ندهد کسی در دل غبار کینه ما را عطا کن مشرب افتادگی، پیش درشتانم تو کز همواری افگندی بپای کوه صحرا را نگردیدیم نرم از آسیای گردش گردون به پای گردش چشمی بیفگن دانه ما را در آن دم کاید از ذکر تو در شورش عجب نبود زبان موج اگر افتد برون از کام، دریا را مگر در وسعت آباد خیالت سر کند ورنه نگنجد شور مجنون تو در آغوش صحرا را شود شاید می فکر ترا مینا دل واعظ بدست آتش شوقی بده این سنگ خارا را واعظ قزوینی