اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۷۰: از جهان این بس که نانی خشک و آبی خوش کنی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از جهان این بس که نانی خشک و آبی خوش کنی وانگهی در گوشه یی افتی و خوابی خوش کنی گنج قارون صرف راه کعبه کردن هیچ نیست سعی آن کن تا دل و جان خرابی خوش کنی ساقیا شاید که جرم می زدن عفوت کنند گر دل مخموری از درد شرابی خوش کنی عیش پنهان خوش بود من نیز رخصت میدهم گر توانی کز نکویان انتخابی خوش کنی ایخوش آنساعت که خندد شمع من اهلی و تو چون سپند افتی در آتش اضطرابی خوش کنی اهلی شیرازی