اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۵۷: گر بود یوسفش گرانجانی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر بود یوسفش گرانجانی بگرانجانی خود ارزانی وقت آن خوش که از سبکروحیست همچو ساغر گشاده پیشانی تا نگردد ز گریه دیده سپید نشکفد نو بهار روحانی ایگل از خود ملاف کان عارض گر به بینی ورق بگردانی هر که خود را نکشت روز وصال میکشد آخرش پشیمانی از سر زلف یار رشته صبر گم کنی هر دم از پریشانی اهلی از هجر دل بمردن نه مرده بهتر که زنده درمانی اهلی شیرازی