اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۴۸: تو مرا اگر نبخشی من و کنج نامرادی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو مرا اگر نبخشی من و کنج نامرادی نفسی غم تو بهتر که هزار ساله شادی همه عاشقند یارب چه بلاست این که مارا همه حسرتست و حرمان همه رنج و نامرادی بتو حال خود چه گویم که بحال کسی نیفتی غم کس کجا شناسی تو که دل بکس ندادی بشناس قدر خود را به پری مشو مقابل چه پری که گر بدانی ز فرشته هم زیادی چو تو ایسواد دیده نشدی غبار راهش برو از نظر چو اشکم که ز چشم من فتادی ببلا بساز اهلی که بکوی نازنینان چو لب از وفا گشودی در صد بلا گشودی اهلی شیرازی