اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۰۰: تا بکی چون سگ بنالد عاشق شبگرد او
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا بکی چون سگ بنالد عاشق شبگرد او سوختم از درد او آه و فغان از درد او عاشق بسیار صبری همچو من باید که هست حسن او بسیار ناز حسن هم در خورد او بر سر لطفست و کسرا بر عتابش دست نیست گر سمند کین برانگیزد که یابد گرد او روی گردون پر غبار از ذره باشد پیش دوست خاک بر سر میکند خورشید عالم گرد او یوسف ما گر فروشد ناز حسن و دلبری صد زلیخا در خریداری نباشد مرد او از خزان آه عاشق یارب آن گل دور دار زانکه شد گرم و نمی ترسد ز آه سرد او اهلی از آه تهی جز روی زردی نیستش پیش روی گلرخان باشد چه روی زرد او اهلی شیرازی