اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۹۰: نپرسد جز وفا چیزی خدا روز جزا از من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نپرسد جز وفا چیزی خدا روز جزا از من مپرس از بیوفایی کان نمیپرسد خدا از من دلم چون نافه خونشد در وفاداری و دلشادم که با هر کسکه باشد میدهد بوی وفا از من نه تنها من ترا خواهم که شهری همچو من خواهد تو صد جا دوستان داری بیاد آری کجا از من مرا هرچند با خال و خطت جان در میان باشد خطت خضرست و نوشد چشمه آب بقا از من دل آواره چون مجنون نمیپرسد ز من هرگز گرش جایی خبر یابی بپرس ایصبا از من بمحشر رشته ز ناز دستاویز من باشد اگر دست اجل نستاند این سررشته را از من هلاک خود چو خواهم در دعا اهلی تو آمین گو که در این حاجت آمین از تو میباید دعا از من اهلی شیرازی