اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۸۰: وقت مرگ از سخنی درد مرا تسکین کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقت مرگ از سخنی درد مرا تسکین کن تلخی زهر اجل در دل من شیرین کن من نگویم که مرا عشوه وصل تو دواست تو بهر شیوه که خواهی دل من تسکین کن سیرت از غمزه دیدار نشاید دیدن یکنفس خواب کن و دیده من بالین کن گر بر آنی که پس از مرگ به کوثر برسم یک دو حرف از لب شیرین خودت تلقین کن دیده ام پاس خیالت تو بخار مژه داشت ناوک خود همه در دیده من پرچین کن زرد رویم مهل ایگریه درین آخر عمر چونخزان چهره ام از خونجگر رنگین کن در خم زلف تو اهلی دل مسکین خون کرد زلف مشکین بگشا فکر دل مسکین کن اهلی شیرازی