اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۷۸: گر با من مستی حذر از بیهده گو کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر با من مستی حذر از بیهده گو کن در سینه من آی و در فتنه فرو کن چون غنچه دمد بوی ترا ایگل ز دل من زنهار که بشکاف دل ریشم و بو کن ای قبله پرست از بت ما شرم نداری تا چند کنی سجده گل روی باو کن کاری نکنی دیده زهاد که شورست ساقی می ازین طایفه پنهان بسبو کن چوگان سر زلف بر آور بسر دوش سرهای عزیزان همه در معرکه گو کن ای تشنه می شیره رز آب حیاتست تا زهر نگردد حذر از عربده جو کن رخسار نکو آینه صنع الهی است اهلی به ادب سجده آن روی نکو کن اهلی شیرازی