اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۵۸: خوشا سنگ جفایت خوردن و هم در نفس مردن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشا سنگ جفایت خوردن و هم در نفس مردن ولی من بخت اینم نیست خواهم زین هوس مردن من آنمرغ دل افکارم که محرومم ز وصل گل نخواهم روی بستان دید خواهم در قفس مردن دل مجنون کجا یابد نشان از محمل لیلی که میباید در این وادی بآوای جرس مردن ز طعن همنفس نتوان که نالم از بلای او بلا این شد که می باید ز طعن همنفس مردن ز عشق آسان شود مردن اگرنه زین بود مردن نخواهد کس درین عالم برای هیچکس مردن چنینم گفت جانت را بیک دیدار بستانم اگر باشد چنین اهلی خوش آسانست پس مردن اهلی شیرازی