اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۳۷: چه حسن است این زهی خوبی مگر خورشید و ماه است این
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه حسن است این زهی خوبی مگر خورشید و ماه است این چه عشق است این زهی محنت مگر قهر آله است این مگر گر بد کنم آه دلت بر من کجا گیرد حذرکن کاتش محض است جان من نه آه است این چه ظلم است این که میتابی رخ از فریاد مظلومان سگ فریاد خوانی نیست آخر داد خواه است این بامید کف پای تو چشمم خاک ره گردید بنه در چشم من پای همان دان خاک راه است این ز غم خون شد دل اهلی اگر باور نمیداری دو چشم خون فشان بنگر که بر حالش گواه است این اهلی شیرازی