اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۳۶: دو ضعیفیم من و سایه در آنراه شدن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دو ضعیفیم من و سایه در آنراه شدن گه منم باز پس از سایه و گه سایه ز من ایکه چون سایه مرا مهر تو برداشت ز خاک چونکه بر داشتیم باز بخاکم مفکن رچه خواهی بکن آزار دل زار مکن جام جم گر شکنی غم نبود دل مشکن باغبان جامه درد همچو گل از دست رخت که بدور تو نگه کس نکند سرو و سمن بقلم هم نکشد مثل تو صورتگر چین سرو نازی که بود لاله رخ و غنچه دهن آفتابا بچمن گر گذری سرو صفت سجده قد تو چون سایه کند سرو چمن اهلی از داغ بتان شرط وفا سوختن است یا بسوز از غم او یا ز وفا لاف مزن اهلی شیرازی