اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۸۵: می بده کز غم دنیا دمی آسوده شویم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می بده کز غم دنیا دمی آسوده شویم کار دنیاست مبادا که دل آلوده شویم خیز تا صحبت رندان دل ما تازه کند چند در خانقه و مدرسه فرسوده شویم کار عالم چو بغم خوردن ماراست نشد شاد بهتر که ملول از غم بیهوده شویم دو جهان گر نبود ما نه از آن رندانیم که پریشان ز غم بوده و نابوده شویم بهزاران هوس آلوده لبت چون بوسم مگر آن دم که چو می از همه پالوده شویم سوختیم از غم و در دیده ارباب نظر سرمه گردیم گرت زیر قدم سوده شویم بس دویدیم چو اهلی همه سو از پی دل اینزمان کشته شویم از همه آسوده شویم اهلی شیرازی