اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۸۲: غم چون تو آفتابی ز جهان پسند دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غم چون تو آفتابی ز جهان پسند دارم من اگر چو ذره پستم نظری بلند دارم دل ریش من متاعی نبود ولی مکن رد که من از متاع عالم دل دردمند دارم بفراق خو گرفتم ز هلاک خود چه باکم چو بمگر دل نهادم چه غم از گزند دارم شکرم مده چو طوطی سخنی بگو از آن لب که من از لب تو مستم چه مذاق قند دارم چو گلم خجل ندانم که کدام زهر نوشتم چکنم که صد جراحت من مستمند دارم ز کمند زلف هر سو چه نهی براه دامم تو تعب مکش که منهم سر این کمند دارم نه دل است اینکه دارم بتن ضعیف اهلی که بتار عنکبوتی مگسی ببند دارم اهلی شیرازی