اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۷۸: شور ستمت چند کند دور ز خویشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شور ستمت چند کند دور ز خویشم شوری مکن ای کان نمک بادل ریشم خونریزی مژگان تو ای مرهم دل چند تا چند زنی بر دل ریش اینهمه ریشم گر سرکشم از داغ تو ایشمع جفا کیش پروانه صفت سوختنی در همه کیشم در پیش تو واپس ترم از جمله ولیکن آندم که کشی تیغ بقتل از همه پیشم از ذره کمم لیک گر از مهر نسیمی در عشق تو خورشید صفت از همه بیشم تنها نه که بیگانه ام از خلق چو اهلی بیگانه صفت بهر تو بیگانه خویشم اهلی شیرازی