اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۵۹: کشت چون صیدم سگ یار و کشد در خاک هم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کشت چون صیدم سگ یار و کشد در خاک هم وه که کرد از تیغ او محرومم از فتراک هم خوانده ام خاک رهت خود را و میترسم هنوز کاشکی بودی فروتر پایه یی از خاک هم گشته خاموشم ولیکن از شکاف سینه ام ناله ها خیزد ز غم صد آه آتشناک هم ایکه میگویی نهان کن راز عشقش چون کنم چون دل صدپاره دارم سینه صد چاک هم جان اهلی سوی هر آلوده یی منگر که نیست قابل آیینه حسن تو جان پاک هم اهلی شیرازی