اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۴۴: ندارم چاره یی جانا که با لعلت در آمیزم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ندارم چاره یی جانا که با لعلت در آمیزم مگر آن کز سر جان چون خط سبز تو برخیزم پی نظاره تا باری سر از روزن برون آری چه در پایت کشم گر هم بدامانت در آویزم از آن تنگ شکر لعلت نبخشد ذره یی هرگز اگر خون جگر گریم وگر صد آب رو ریزم به نومیدی خود سازم نگیرم دامنت درمی ...یزم از آن نا آشنا آمد مراهم وقت آن اهلی که صحرا گیرم و مجنون صفت از خلق بگریزم اهلی شیرازی