اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۹۲۸: گر سنگ زدی بر من و آسوده دل تنگ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر سنگ زدی بر من و آسوده دل تنگ چون دل طپد از شوق تو بر سینه زنم سنگ چون مور نیارم شدن از ضعف ولیکن پر رویدم آنگه که کنم سوی تو آهنگ شبها که فتد بر رخت از شمع فروغی در جان من آتش زند آن عارض گلرنگ گیرد ادبم دامن اگر نه چو حریفان من نیز بدامان تو روزی زد می چنگ اهلی غرض است، ار سگ کو گفت برانند خواهد که نیارد بزبان نام من از ننگ اهلی شیرازی