اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۸۴۴: المنه لله که دگر مرغ خوش آواز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
المنه لله که دگر مرغ خوش آواز قانون غزل کرد بمضراب زبان ساز چون لاله دلم چاک شد از باد بهاری وقت است که این داغ کهن تازه شود باز هرگز بزمین توسن بختش نرساند هرچند بدان میل کند سرو سرافراز آن حسن پریوش که تحمل نکند کوه دیوانه کند لا به کز آن پرده برانداز اهلی چه کند توبه ز معشوق پرستی کآخر چو بتی دید همان میکند آغاز اهلی شیرازی