اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۸۰۷: سرم فدای رهی باد کان سوار آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرم فدای رهی باد کان سوار آید سری که خاکره او نشد چه کار آید تو جلوه یی کن و صد مرغ دل بدام آور چه حاجت است که طاووس در شکار آید خوش است گفت و شنید تو بی حکایت غیر بلی خوش است نسیمی که بی غبار آید مگر تو روی بپوشی پری صفت که دمی دل رمیده ما باز باقرار آید مران چو ذره محبان خویش ای خورشید که گر یکی رود از دیده صدهزار آید ز گریه اهلی اگر آب زندگی باری درخت بخت تو خشک است کی ببار آید اهلی شیرازی