اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۸۰۵: ناخوش آن عمر که دور از رخ آن ماه رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ناخوش آن عمر که دور از رخ آن ماه رود عمر هم خوش نبود گرنه بدلخواه رود سوختم در ره خوبان ز پریشانی دل چو پریشان نشود دل که بصد راه رود یوسف از چاه زنخدان تو هرگز نرهد وای آن دل که بامید تو در چاه رود غیرت عشق زبان همه چون شمع بسوخت که مبادا بزبان نام تو ناگاه رود برق را زهره شبگردی آن کوی کجاست جان اهلی است که با مشعله آه رود اهلی شیرازی