اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۸۰۲: یارم وداع کرد و ز آغوش میرود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یارم وداع کرد و ز آغوش میرود نام وداع می برم و هوش میرود زان خون دل ز دیده روانست کز نظر آن نورسیده سرو قباپوش میرود دوش آن نشاط خنده و امروز گریه یی کز خاطرم نشاط شب دوش میرود بی دوست دیک سینه غم جوش میزند وین خون دیده بر رخ از آن دوش میرود مشکل حکایتی است که رنجد ز ناله یار وزناله کار عاشق خاموش میرود ای باد یاد سنبل و گل پیش ما مکن چون حرف از آن دو زلف و بناگوش میرود اهلی زجور یار غباری شد و هنوز دنبال آن سوار قباپوش میرود اهلی شیرازی