اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۷۴۷: گر کاکلی بتان بسر خود رها کنند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر کاکلی بتان بسر خود رها کنند صاحبدلان تفرج صنع خدا کنند پر دل منه بوعده خوبان که این گروه از صد هزار وعده یکی را وفا کنند آن به که پیش دوست نگویند حال من ترسم حکایتم بشکایت ادا کنند زان زنده است شمع که میرد بپای دوست گر سر کشی سرش از تن جدا کنند حاجت بکعبه رفتن و حج قبول نیست گر حاجت شکسته دلی را روا کنند من آن کنم که دوست پسندد نه دشمنان خواهی کنند غیبت و خواهی ثنا کنند اهلی صبور باش درین کوره گداز مس پاره وجود ترا کیمیا کنند اهلی شیرازی