اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۶۸۹: مرا که گبر و مسلمان نظر پرست شناسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا که گبر و مسلمان نظر پرست شناسد خوشم که هر کسی ام انچنانکه مست شناسد اگر چه مستم و رسوا ز طعن غیر خلاصم بکوی میکده هشیار کو؟ که مست شناسد مخوان ز کعبه به دیرم که خاطری ننشیند کبوتر دل من منزل نشست شناسد کجاست دست و ترنجی که منکران زلیخا نظر اگرچه بدزدند دست دست شناسد شکستن دل ازو از دل خراش عیان است کسیکه ره برد این ناله آن شکست شناسد خراب جرعه جام توام بخاک میفکن که قدر دردی می رند می پرست شناسد بغیر دار فنا همت بلند تو اهلی اگر بعرش برآید مقام پست شناسد اهلی شیرازی