اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۶۳۵: لبت از روزه چرا خشک چو عناب شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لبت از روزه چرا خشک چو عناب شود لعل سیراب تو حیف است که بی آب شود آفتابا بگشا روزه چو بی تاب شوی حیف از چشمه خورشید که بی تاب شود گلی از وصل تو چینم مگر آندم که تو را نرگس مست صبوحی زده در خواب شود چون شکارت نشود ماهی دل بلکه کباب چون بر آن آتش رخ موی تو قلاب شود خون من ریخت رقیب تو و نگذاشت بمرگ گرگ از آن نیست که موصوف بقصاب شود سیم اشک اینهمه میریزم و حیرت دارم که بخاک سر کویت همه سیماب شود بر در میکده آن به که نشیند اهلی تا بکی معتکف گوشه محراب شود اهلی شیرازی