اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۶۰۳: بر آستان حرم زاهدی که سر میزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر آستان حرم زاهدی که سر میزد شبش به میکده دیدم دری دگر میزد خوش آنکه در ره خود روی چون رزم میدید ز نعل مرکب خود سکه یی بزر میزد شعاع شمع فلک پیش آتشین رویش به صد هزار زبان بانک الحذر میزد خراب فتنه خال و خطش نه امروزم که در دل ازل این تخم فتنه سر میزد ز خار پای کشیدن از آن کشیدم دست که زخم سوزنم از طعنه بیشتر میزد خوش آن طبیب که اهلی چو مرهمی میجست هزار ناوکش از غمزه بر جگر میزد اهلی شیرازی