اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۷۹: روزی که ماه ابروی آن شوخ کم نمود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
روزی که ماه ابروی آن شوخ کم نمود روزی بما گذشت که صد سال غم نمود در سینه تخم مهر چه حاصل دهد که بخت از زخم ناخنم همه داس ستم نمود جان بخشدت سگم چو قدم بر سرم نهد مارا سگ تو هم قدم و هم کرم نمود تا یافتیم پایه معراج نیستی راه هزار ساله بما یک قدم نمود عشق تو بسته بود ره از شش جهت بخلق هجرت دلیل ما شد و راه عدم نمود گر راه کعبه بر دگران میزند صنم اهلی دلش بکعبه دل آن صنم نمود اهلی شیرازی