اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۵۰۵: هر کدورت که نصیب من دلخسته شود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر کدورت که نصیب من دلخسته شود چون بمیخانه روم پاک ز دل شسته شود تا مرا در جگر آتش بود از شوق رخت کی چو شمع از مژه ام اشک روان بسته شود مگسل از من که بامید سر زلف تو دل میبرد از رگ جان تا بتو پیوسته شود آندم ایدیده ز خار مژه گل خواهی چید که دوصد خار بن از خون تو گلدسته شود کی بود ایمه بد خو که بشمشیر اجل اهلی از بند غم هجر تو وارسته شود اهلی شیرازی