اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۶۳: کجا با آن طبیب جان حریفان حال من گویند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کجا با آن طبیب جان حریفان حال من گویند که گر باشد مجال او حدیث خویشتن گویند نسوزد دل بدرد کس مگر اورا که دردی هست مرا جان سوزد از جایی سخن از کوهکن گویند کجا سرو آن زبان دارد که گوید چون قد یارم مگر آن بی زبان را مردم از بالا سخن گویند برآید خشک لب چون من دهان غنچه گر با او حدیث آتش انگیز تو ای شیرین دهن گویند فغان بلبلان اهلی نه بیوجهی بود گویا که شرح داغ من گلها بمرغان چمن گویند اهلی شیرازی