اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۱۷: مستان تو گر باغ و بهاری طلبیدند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مستان تو گر باغ و بهاری طلبیدند از درد سر خلق کناری طلبیدند هرکس که درین بادیه کشته چو مجنون هر پاره او در سر خاری طلبیدند راه همه در معرکه عشق بتان نیست کاین قوم ز صد خیل سواری طلبیدند می باد گران خور که مرا پاس تو کارست در کوی تو هرکس پی کاری طلبیدند بی روی تو مشنو که بشمع مه و خورشید از اهلی گمگشته غباری طلبیدند اهلی شیرازی