اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۷: نیست کس، خورشید من، کو درد پرورد تو نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست کس، خورشید من، کو درد پرورد تو نیست در زمین و آسمان یکذره بی درد تو نیست کار بیداران عشقت پاسبانی چون سگ است خواب راحت شیوه مستان شبگرد تو نیست نخل طوبی گرچه آب چشمه خورشید خورد در لطافت همچو سرو سایه پرورد تو نیست کی خوری می از کف من گر بجای باده هم جان شیرین در قدح ریزم که در خورد تو نیست مرد عشقت کی بود؟ آن کز زن هندو کم است عاشقی کو زنده در آتش نشد مرد تو نیست ایدل بیمار تا کی کیمیا جویی ز خلق کیمیایی خوشتر از رخساره زرد تو نیست شکر کن اهلی که گر خاک رهی در کوی او دامن آن پاک را آلایش از گرد تو نیست اهلی شیرازی