اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۸۸: چشم دلم چو دیده از آن شمع روشن است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چشم دلم چو دیده از آن شمع روشن است آنشوخ نور چشم و چراغ دل من است ای سرو خوشخرام که از دیده میروی جان میرود ز رفتن تو، این چه رفتن است پیش توام خموش من بیزبان ولی با یاد تست هر سر مویم که بر تن است مجنون خار خار بیابان محنتم این بخش ماست گر همه آفاق گلشن است دل دم نزد از اینهمه پیکان تیر تو دل نیست این که هست مرا کوه آهن است دامان پاکش آینه دل جلا دهد ما را صفای سینه از آن پاکدامن است رحمی بحال اهلی دیوانه کی کنی؟ پیش تو آه سینه او دود گلخن است اهلی شیرازی