اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۳: گر یار مرا میل من خسته بسی نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر یار مرا میل من خسته بسی نیست من دانم و او محرم این راز کسی نیست گر بوالهوسان را هوس شربت وصل است مارا بجز از چاشنی غم هوسی نیست من بنده آن شوخ که از تندی و تلخی بر شکرش آلایش چشم مگسی نیست جور و ستم یار کشم تا نفسی هست چون طاقت نادیدن یرام نفسی نیست آن مرغ که از صحبت گلزار خروشد گو شکر کن آخر که چومن در قفسی نیست گر پیش و پسی در ره عمرست زمردن در راه شهیدان وفا پیش و پسی نیست آنرا که بود عهد و وفا با همه اهلی جز پیر خرابات درین راه کسی نیست اهلی شیرازی