اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۵: یکشب که در فراق جمال تو دلبرست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یکشب که در فراق جمال تو دلبرست باصد هزار روز قیامت برابرست با دوست گر سخن ز مسیحا رود خموش کز هرچه میرود سخن دوست خوشترست بازآ که چشم صید بتکبیر تیغ تو چون گوش روزه دار بر الله اکبر است از بزم ما بصدق دل دیگران مرو بنشین که گر تو جان طلبی هم میسرست باور مکن که مرده آب خضر بود آنرا که زندگی ز لب روح پرورست آتش پرست را ز می آتشین چه غم گر آتش است بر دل او آب کوثر است زان لعل شکرین سخنی بس بود مرا اهلی نه طوطی است که در بند شکرست اهلی شیرازی