اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۹: ذوقی است که در تیره شبی چون شب مویت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ذوقی است که در تیره شبی چون شب مویت ناگاه درخشد ز کناری مه رویت نقاش باندازه کشد نقش تو را چون کاندازه ندارد صفت روی نکویت در حلقه عشاق تو آن کعبه جانی کار باب وفا سجده کنند از همه سویت آیا تو خود ای آهوی مشکین بکجایی کز هر طرفی گمشدگانند ببویت زنهار به بیهوده ناصح نکنی گوش کز صحبت ما منع کند بیهده گویت اهلی بده از دست سبوی می و خوشباش زان پیش که بر سنگ زند چرخ سبویت اهلی شیرازی