اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۹: مگو که ماه رخ او ز گلرخان بگذشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مگو که ماه رخ او ز گلرخان بگذشت که این ستاره ز خورشید آسمان بگذشت فدای دست و کمانش شوم که صید از ذوق خبر نداشت که تیرش ز استخوان بگذشت برون کشید مرا مو کشان ز حلقه ذکر بهای و هوی صبوحی که سر خوشان بگذشت من از کجا و وصال از کجا چه حرف است این بخود نبودم و حرفیم بر زبان بگذشت نهان چگونه اند از تو حال دل اهلی کنون که پرده بر افتاد و کار از آن بگذشت اهلی شیرازی