اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۷: پیش سرمستان عشقت گلشن و گلخن یکیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پیش سرمستان عشقت گلشن و گلخن یکیست دار منصور و درخت وادی ایمن یکیست حسن او در دل زجام دیده صد عکس افکند در درون خانه صد خورشید و در روزن یکیست خوبرویان همچو پروین اند و او ماه تمام خوشه چین بسیار می بینم ولی خرمن یکیست در گلستان جهان جز وی نمی بینم گلی گر سراسر گل شود عالم بچشم من یکیست دیده یعقوب روشن گشت و دشمن کور شد در محل فرق است ورنه بوی پیراهن یکیست جنگ و بحث خانقه بهم دشمن کند ای خوشا میخانه کانجا دوست با دشمن یکیست گر نظر بر غیر دارم غیر او مقصود نیست دیده در صورت دو شد اهلی ولی دیدن یکیست اهلی شیرازی