اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۵: گل نو آمد و ما را غم دیرینه گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گل نو آمد و ما را غم دیرینه گرفت مرغ جان را نفس اندر قفس سینه گرفت آن حریفی که شبش بودمی از خون دلم بازش امروز هوای می دوشینه گرفت چند جان همه را آن مه نو خط سوزد آخرش دود دل خلق در آیینه گرفت گنج سر دهنش تا نبرد راه کسی مهر خط لب لعلش در گنجینه گرفت دی مرا بود گذر بر سر کوی دگری ره بمن دوش سک کویش ازان کینه گرفت بسکه بر خرقه پشمین بودم داغ شراب در دلم آتش ازین خرقه پشمینه گرفت تازه گلزار جهان بر دل اهلی تنگ است مرغ روحش ره آن گلشن دیرینه گرفت اهلی شیرازی