اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۵: جانم در آتش از ستم ماهپاره ایست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جانم در آتش از ستم ماهپاره ایست دل غرق خون و دیده خراب نظاره ایست رحمی نکرد صورت شیرین به کوهکن بیرحم آدمی نبود سنگ پاره ایست در کوی عشق نام اجل کس نمی برد جایی که عشق هست اجل هیچکاره ایست جز عاشقان که چشم به تقدیر کرده اند هر کس که هست در پی فکری و چاره ایست در مبحثی که عیسی مریم سخن کند صد پیر سالخورده کم از شیر خواره ایست اهلی شب سیاه تو روشن نمی شود هر چند در سرشک تو هر یک ستاره ایست اهلی شیرازی