اهلی شیرازی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۳: گیرم که دل از یاد تو خرسند توان داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گیرم که دل از یاد تو خرسند توان داشت بی جان تن فرسوده نگه چند توان داشت خود گوی که این طوطی دلسوخته تا چند در حسرت آن لعل شکر خند توان داشت با اینهمه تلخی نتوان ساخت که آخر یکبوسه زان لب چون قند توان داشت سودا زده چون گوش کند پند خردمند این شیوه طمع هم ز هردمند توان داشت ناصح همه حکمت بود این پند تو لیکن گر هوش بود گوش برین پند توان داشت عهد تو و سوگند تو بسیار نپاید کافر بچه را چند بسوگند توان داشت اهلی زهوای تو کسش باز نیارد سیمرغ نه مرغیست که در بند توان داشت اهلی شیرازی